|
สำหรับคนรักสัตว์แล้ว การเลี้ยงสัตว์เลี้ยงด้วยการเอาใจใส่ดูแลเป็นพิเศษราวกับว่า สัตว์เลี้ยงของเรานั้นเป็นหนึ่งในสมาชิกในครอบครัวถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา ดังนั้นการที่จะแสดงความรักด้วยการสัมผัสใกล้ชิด หอมกอด คลอเคลียใกล้ๆ บริเวณใบหน้า ด้วยความรักบางทีก็มีจูจุ๊บกันบ้าง ถือว่าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องปกติ
แต่น้องๆ ทราบรึเปล่าคะว่าพฤติกรรมแบบนี้ล่ะค่ะ ที่อาจจะต่อให้เกิดอาการ "ตาอักเสบ" ได้ โดยที่ไม่รู้ว่าสาเหตุที่แท้จริงเกิดจากอะไร ... น้อง Dek-D ลองมาติดตามกันดีกว่าค่ะว่า เรื่องราวของอันตรายที่อาจแฝงมากับสัตว์เลี้ยงนั้นจะเกิดจากอะไร และจะทำให้เกิดผลกระทบอะไรกับเราบ้าง
อย่างที่พี่เหมี่ยวเล่าให้น้องๆ ฟังไปตั้งแต่ต้นนะคะว่า การที่เราสัมผัสกับสัตว์เลี้ยงอย่างใกล้ชิดจนเกินไปนั้น อาจทำให้เราตกอยู่ในสภาวะเสี่ยงต่อการได้รับเชื้อโรคต่างๆ ซึ่งอาจก่อให้เกิดโรคร้ายขึ้นได้ ... โดยโรคร้ายที่ซ่อนตัวมากับความรักความเอ็นดูเจ้าของกับสัตว์เลี้ยงที่มักจะสัมผัสใกล้ชิดนั่นคือ "แบคทีเรีย พาสตูเรลลา เพสติส" ซึ่งเป็นเชื้อโรคที่อยู่ในช่องปากของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ติดได้ทางน้ำลายและทางลมหายใจของสัตว์ เช่น หากผิวหนังของคนเรามีแผล หรือรอยข่วน แล้วสุนัขหรือแมวมาเลียแผล เชื้อดังกล่าวก็จะเข้าไปทางกระแสเลือด ทั้งนี้การติดเชื้อที่พบได้บ่อย คือ การกอด การหอม สุนัขหรือแมวอย่างใกล้ชิด ทำให้คนเราสูดลมหายใจของสัตว์เลี้ยงเข้าไป
 |
สำหรับคนที่ใกล้ชิดกับสัตว์เลี้ยงมากๆ แทบทุกคนได้รับเชื้อ แต่บางคนเชื้อพาสตูเรลลา เพสติส เข้าสู่ร่างกายแล้วไม่ทำให้ล้มป่วย จะเรียกว่า ภาวะฟลอร่า หรือเชื้อที่เป็นผู้อาศัยแต่ไม่ทำอันตรายร่างกาย (ซึ่งก็ถือว่าโชคดีไป) แต่ในทางกลับกัน ถ้าหากร่างกายของเราไม่แข็งแรง ภูมิต้านทานต่ำ (อาจเกิดจากการพักผ่อนไม่เพียงพอหรือมีอาการป่วยเป็นโรคต่างๆ อยู่แล้ว) เชื้อโรคนี้ก็จะทำให้เราเกิดอาการป่วย โดยจะมีอาการเริ่มต้นคล้ายคนเป็นไข้หวัด คือ มีอาการ ไอ จม คัดจูมก ซึ่งคนสวยใหญ่มักจะเข้าใจผิด คิดว่าเป็นเพียงโรคหวัด จึงรักษาตัวตามอาการที่ปรากฏด้วยการกินยาแก้หวัดแล้วพักผ่อน
แต่ภายในระยะเวลาไม่นาน อาการเหล่านี้ก็จะยิ่งรุนแรงมากขึ้น เช่น จะมีอาการไอหนักขึ้น ในบางรายที่เป็นมากถึงขั้นที่ไม่สามารถนอนได้ และเมื่อพบแพทย์ แพทย์ก็มักจะตรวจพบว่ามีอาการอักเสบรุนแรงที่ปอด หลอดลม รวมไปถึงบริเวณดวงตา ทำให้ตาบวมและอักเสบเนื่องจากเชื้อโรคชนิดนี้แพร่เข้าไปยังอวัยวะต่างๆ
|
ฟังดูแล้วอาจจะน่ากลัวนะคะ แต่สำหรับการติดเชื้อชนิดนี้จากสัตว์เลี้ยงนั้นสามารถรักษาให้หายได้ด้วยยาเพนนิซิลิน เตตร้าไซคลิน และไม่ใช่โรคที่รุนแรงถึงขั้นทำเสียชีวิต (ยกเว้นกรณีที่ผู้ป่วยมีโรคร้ายแรงอื่นๆ คุกคามสุขภาพอยู่ด้วย)
นอกจากนี้ข้อมูลจากหนังสือ “รู้ไว้…ไกลโรค” ของโรงพยาบาลพญาไท ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการได้รับเชื้อโรคจากสัตว์เลี้ยงว่า ผู้ที่มีปัจจัยเสี่ยงต่อการได้รับเชื้อโรคจากสัตว์เลี้ยงสูงกว่าคนทั่วไปคือผู้ที่ป่วยเป็นโรคทางเดินหายใจเรื้อรังและผู้ที่ป่วยเป็นโรคเบาหวาน ส่วนในคนที่ร่างกายแข็งแรงแม้ตรวจพบเชื้อโรคดังกล่าวแล้ว แต่ก็ยังไม่ส่งผลใดๆ ต่อร่างกาย ในทางการแพทย์เรียกภาวะนี้ว่า “ฟลอร่า” หรือเชื้อที่เป็นผู้อาศัยโดยไม่เป็นอันตรายต่อร่างกาย
... ลองถ้าหากน้องๆ Dek-D รู้สึกว่าตัวเองกำลังไม่สบายอยู่ล่ะก็ ควรจะร้องเพลง "ห่างกันซักพัก" กับสัตว์เลี้ยงแสนรักที่บ้านไปช่วงหนึ่งจนกว่าอาการป่วยจะหาย อย่างน้อยวิธีนี้ก็จะช่วยป้องกันเชื้อพาสตูเรลลา เพสติส ที่จะทำให้เจ้าของยิ่งป่วยไปกันใหญ่ รอให้แข็งแรงเต็มที่ แล้วจะกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันก็ตามสบายเลยค่ะ!!
ข้อมูลประกอบ : หนังสือ “รู้ไว้…ไกลโรค” ของโรงพยาบาลพญาไท
เข้าชม : 2786 |
.jpg)
